Er is onrust binnen de achterban van Nederlands oudste politieke partij, de SGP, door het voornemen om een ‘vrouwonvriendelijk’ artikel uit het beginselprogramma te schrappen. Aanleiding is de voordracht van de afdeling Vlissingen om haar raadslid Lilian Janse-Van der Weele op de kieslijst voor de volgende Kamerverkiezingen te plaatsen. Janse-Van der Weele zou met haar elf jaar ervaring in de raad een welkome aanvulling in Den Haag kunnen zijn. Maar daarvoor moet onder andere artikel 10 uit het beginselprogram wijken, dat stelt dat vrouwenkiesrecht voortkomt uit een revolutionair emancipatiestreven dat in strijd is met de roeping van de vrouw. Verschillende SGP-afdelingen lieten het hoofdbestuur weten ‘onaangenaam verrast’ te zijn en dringen aan het voorstel uit Vlissingen af te wijzen. Daarna bleef het muisstil.
De stilte hing ongetwijfeld samen met de synode van de Christelijk Gereformeerde Kerken (CGK), afgelopen februari, waar hetzelfde dringende onderwerp ‘de vrouw en het ambt’ centraal stond. De CGK is tot op het bot verdeeld over de positie van de vrouw. Al meer dan een jaar houden voor- en tegenstanders elkaar in een houdgreep en stellen daarmee een scheuring van het kerkgenootschap uit.
Hierover moet door ongelovigen niet licht worden gedacht. De discussie, die als fundamenteel wordt ervaren, en de mogelijke scheuring, die als een zonde wordt gezien, leiden tot heftige emoties. Huilende kerkenraadsleden, dominees met trillende stem op de kansel en ambtsdragers die terugtreden omdat ze ‘het niet meer trekken’, hun gezondheid staat op het spel.
Ook in het buitenland zijn de problemen van de CGK niet onopgemerkt gebleven. Voorafgaand aan de synode lieten de orthodoxe broeders van zich horen. De Evangelical Presbyterian Church uit Engeland, Wales en Ierland en de Free Church of Scotland (Continuing) waren duidelijk: ‘Laat uw vrouwen in de gemeente zwijgen’ (Paulus in 1 Korintiërs 14:34). Ook aan de andere kant van de oceaan wordt de zorg over de crisis in de CGK gedeeld. Zowel uit Canada als uit de VS laten de gereformeerde kerken weten te bidden voor het behoud van de eenheid. Alleen uit Zuid-Afrika klinkt een milder geluid; daar zijn vrouwen al in enkele kerkenraden geïnfiltreerd.
De synode kon op grote belangstelling rekenen en nam een uniek besluit om de doorgaans besloten vergadering per livestream toegankelijk te maken. Via de website van het Nederlands Dagblad konden de geïnteresseerden de strubbelingen op de voet volgen, al waren er enkelen die wegens de hoge spanning afhaakten.
Behalve een week lang dagelijks eindeloos vergaderen gebeurde er niet veel. Alle vijftig verzoeken om de vrouwen toe te laten werden op die woensdagavond van tafel geveegd. Van de 51 afgevaardigden stemden 31 voor het afwijzen van de revisievoorstellen. De mannen lieten diverse compromissen, zoals een status aparte voor sommige kerken of een scheiding tussen A en B-kerken, voorbijkomen zonder een besluit te nemen. Het aan de synode voorafgaande gebed om de ‘leiding van de Geest’ bleek niet te hebben geholpen, de Heer liet niets van zich horen, zijn volgers in wanorde achterlatend.
En de SGP? Een vrouw op de kieslijst lijkt olie op het vuur. De brandende kwestie wordt vooruitgeschoven, Kamerverkiezingen zijn voorlopig nog niet aan de orde.