Er zijn een paar dagbestedingen waarvan je als beschaafde ouder hoopt dat je kind er nooit een levensvervulling in gaat zien: Kamerlid voor PVV, BBB of FvD, medewerker aan een programma van SBS 6 t/m 21, iemand die anderszins op deze of gene wijze op ‘Mediacourant’ verzeilt, woordvoerder van grote bedrijven, collega worden van Jan Roos of Dennis Schouten.
Of influencer natuurlijk.
Laatst toonde Arjen Lubach wat flarden van influencers, doende met hun ding, en ik realiseerde me: als er één bezigheid is waarvoor ik mijn kind (m/v) acuut zou onterven, mijn achternaam direct zou wijzigen en voorts zelve slechts nog met een papieren zak met ooggaten over mijn hoofd de straat op zou gaan, dan is het influencer.
Influencers bevinden zich qua maatschappelijk aanzien ergens tussen die kruipende beestjes die je onder een gelichte stoeptegel ziet wegschieten en Yvonne Coldeweijer. Daar wil een fatsoenlijk, gevormd en denkend mens niks mee van doen hebben. Influencer zijn of willen worden is vanzelfsprekend op geen enkele manier benijdens- of nastrevenswaardig en elke associatie ermee vermijdt elk normaal mens.
Dus welk straalbezopen reclamebureau heeft de slogan bedacht die te aanschouwen is voor het Nijmeegse Erasmusgebouw, alwaar de letterenfaculteit is gevestigd? ‘Echte influencers staan voor de klas.’
Het is bekend dat didactici en onderwijskundigen een bar slechte hand hebben van reclamekreten verzinnen. Iedereen is net een beetje bijgekomen van ‘Toch maar leraar Duits’, dus dachten de reclamejongens en -meiden tijdens de brainstormsessies: Dat Moet Slechter Kunnen. Er moet toch ergens een compleet negatieve, volstrekt onattractieve beroepsgroep zijn waarmee we de associatie kunnen oproepen? Immers, het is een algemeen bekende reclamewet dat mensen het aantrekkelijk vinden als hun beoogde toekomst in verband wordt gebracht met zo’n beetje het allerverachtelijkste wat je kunt worden. En daar was-ie dan, na enig peinzen: de influencer!
En dan nemen we, zo brainstormden ze nog eventjes voort, niet zomaar een influencer, we maken er een ‘echte’ influencer van…
Chapeau! Fenomenaal! Hoe wervend!
Ik zeg: echte sukkels werken voor het reclamebureau dat dit heeft bedacht.
Ik zeg: echte pooiers verdienen hun geld met dit soort slogans!