Café Krom in de Amsterdamse Utrechtsestraat bestaat honderd jaar en dat zullen we weten ook. Feitelijk moet dit eeuwfeest met een korreltje zout worden genomen. In 1923 begon W.J.M. Kuyper op dit adres een café-logement, in 1949 nam naamgever Arie Krom de kroeg over. De nonchalante interpretatie van de geschiedenis sluit aan bij het eigenzinnige karakter van de grondlegger, die wars was van conventies en deftigdoenerij. Krom wenste Simon Carmiggelt niet als bezoeker: “U gaat toch allemaal rare stukjes over mijn klanten schrijven.” En omdat Krom ook pilsjes voor de penose tapte, klopte de politie bij hem aan met het verzoek om in zijn café het losgeld voor Caransa over te dragen – tevergeefs.
Hij deed zijn schenklokaal over aan Reinier Broens, beter bekend als Bruno, die immer in het hoekje van de korte kant van de bar zat.
Sinds de oprichting werd aan het interieur nauwelijks iets veranderd: Thonetstoelen, ronde tafel, jukebox, museumpje met curiositeiten. De namen van de grote drinkers leven voort.
In willekeurige volgorde: Bloemen Piet, die een bloemenkraam had in de buurt, immer met sigaar in de mond. André Stadsherstel, die op loopafstand bij het naburige kantoor van Stadsherstel werkte en een paar honderd meter verderop woonde, maar toch altijd op de fiets kwam, want de dagelijkse kelkjes en sigaren eisten hun tol. André was bij binnenkomst altijd goed voor een eerste geschenkborrel. Horlogemaker André Klok bezocht als vroom katholiek trouw de missen in de St. Nicolaaskerk, maar kende als jazzliefhebber eveneens het Bimhuis als zijn broekzak. Hij beheerde de jukebox van het café en stemde de inhoud af op gelegenheden als Koninginnedag, sinterklaas of een nieuw kabinet. De auteurs Ton Vorstenbosch en Michael Eenhoorn waren onafscheidelijk aan de bar te vinden achter een nichtensoepje, zoals witte wijn met spa werd genoemd. Schorre Jan – ja, hij klonk schor – ging wel eens mee als ik ergens moest preken; overdag kwam hij zijn borrel halen met een glas water ernaast. Zijn vriendin Els, steevast aan het eind van de middag aan de rode wijn en aangenaam gezelschap voor een middagje bioscoop, overleed na hem. Een samen met haar gekochte fancy winterjas, gekocht in een uitdragerij, hangt nog altijd als herinnering in de kast of om mijn lijf.