De Saoedische koning Abdullah voerde in 1952 een alcoholverbod in nadat een van zijn zoons in een dronken bui de Britse viceconsul had vermoord. Sindsdien was het alleen mogelijk om op ambassaderecepties alcohol te drinken, tenzij je de weg wist op de zwarte markt, waar juist vaak diplomaten een centje bijverdienden. Het importeren van alcohol gebeurt via diplomatieke zendingen en verhuizingen, die officieel niet gecontroleerd mogen worden door de autoriteiten. Onverbeterlijke liefhebbers die geen toegang hebben tot smokkelaars, brouwen hun eigen drank in een bad of zijn aangewezen op reizen naar het buitenland.
Wie een tijd in Riyad of Djedda verblijft en bij Saoedi’s thuis komt, staat versteld van de hoeveelheid stiekeme alcoholvoorraden. Op de markt kost een fles matige whisky vandaag omgerekend 450 euro, maar de dealers komen desondanks flessen te kort. Als de mannen in het weekend met hun zoons naar een buitenplaats in de woestijn trekken, zit er vrijwel altijd een fles sterke drank in hun bagage. Die wordt dan uit kartonnen bekertjes ’s avonds bij het vuur vrolijk leeggedronken. (De bekertjes moeten ervoor zorgen dat de zoons het niet merken.)
De ban is sinds enige tijd niet meer zo streng. Het koninkrijk heeft onlangs zelfs een drankwinkel geopend waar buitenlanders inkopen kunnen doen, zij het met beperkingen in de hoeveelheid flessen. Officieel is de winkel bedoeld om zwarte handel tegen te gaan.
Voor degenen die de illusie van drank belangrijker vinden dan onder invloed raken, zijn er tegenwoordig hippe bars met tal van mocktails: cocktails zonder alcohol. Voor vijftien dollar serveert een bar, waar mannen en vrouwen zich tegenwoordig samen mogen bevinden, een negroni die bijna ‘echt’ smaakt naar vermouth, Campari en kruiden. Zo kun je ook een virgin amaretto sour of old fashioned bestellen zonder ooit dronken te worden.
Gelovige moslims vrezen dat het openen van de eerste drankwinkel het begin van het einde is. Zij voorzien dat de bars aan de Rode Zee binnenkort gewoon alcohol schenken, al was het maar om de toeristen te behagen. Het heeft er alle schijn van dat deze ommezwaai al wordt voorbereid. In een Frans restaurant in Riyad – volgens ingewijden de favoriet van kroonprins Mohammed bin Salman – zijn de muren versierd met wijnflessen. Die zijn weliswaar leeg, maar zorgen toch voor een nieuwe sfeer. Eerst het publiek aan het fenomeen drank laten wennen en dan echte whisky in de mocktails.
Of zoals de correspondent voor Saoedi-Arabië van The Economist in een Italiaans restaurant van de barman uit Dubai hoorde: “Het is ondenkbaar om bij een Italiaans gerecht mangosap te blijven drinken.”