Een ‘tsunami van negatieve reacties’ oogstte de journalist Chris Klomp toen hij onlangs een bericht postte waarin hij het taboe op geweld tegen de overheid aan de kaak stelde. Immers: “Wat als de PVV zich antidemocratisch opstelt en beleid maakt waardoor mensen vrijheden verliezen? Hebben we dan niet het recht om in opstand te komen tegen dat tirannieke en kwaadaardige regime?”
Een kleine bloemlezing:
‘Typisch gevalletje van opruiing,’
‘Als in uw beperkt denkraam geweld past omdat u de richting niet pruimt, waar houdt het dan op?’
‘Geweld tegen dit soort “journalistiek” mag zeker geen taboe zijn,’
‘Bizar, OM, ben je nog wakker?’
‘Rechtstreekse oproep tot geweld. Extreemlinks geeft aan waar ze staan met hun dogma’s en vredelievendheid.’
‘Chris, ongelooflijk. Dat je dit als “journalist” schrijft. Je kunt van de PVV vinden wat je wil, maar ze zitten er dankzij verkiezingen. De reactie van het volk is gegeven via de stembus. Als je dat niet door hebt en hier een lans breekt voor geweld tegen de overheid, ben je de titel “journalist” gewoon niet waard. Ga je schamen Chris… diep…’
‘Ja goed bezig… het zint niet dus gaan we erop los beuken… want geweld lost zo lekker problemen op… democratisch gekozen… dus nu niet zeuren allemaal,’
‘U bent gestoord… uw oproep tot geweld is kwalijk en opruiend. U spreekt over een tegenreactie van het volk? Bent u fascist of daarmee verwant?’
En zo ging het maar door. Wat de auteurs van deze reacties kennelijk niet doorhadden, is dat Klomps ‘pleidooi’ grotendeels een letterlijke weergave is van de teksten die het FvD-Tweede Kamerlid Gideon van Meijeren in speeches, interviews en tijdens zijn recente strafzaak wegens opruiing naar voren bracht. Klomp: “Teksten waarin hij pleit voor een opstand tegen het regime, voor een revolutionaire beweging die op moet stomen naar het parlement om de regering af te zetten en het opsluiten van oud-minister Sigrid Kaag. Teksten van een politicus die opperde om Kaag op te sluiten en vindt dat geweld tegen de politie geoorloofd is als deze in de ogen van demonstranten of boeren ten onrechte gewelddadig optreedt. Volgens Van Meijeren heeft het taboe op geweld tegen de overheid de negatieve consequentie dat de zittende macht nooit hoeft te vrezen voor een tegenreactie van het volk. Het enige verschil tussen mijn tekst en die van het FvD-Kamerlid is dat ik mij niet richtte op de vorige regering, maar op de komende, waar de PVV onderdeel van is.”
Maar zelfs FvD-politici reageerden in onwetendheid over de herkomst vol afschuw op Klomps verhaal. En dat terwijl Klomp aan het eind van zijn verhaal impliciet naar Van Meijeren verwees en zelfs een linkje toevoegde naar diens teksten. Jeffrey Zanoni, vertegenwoordiger van Forum voor Democratie in Zoetermeer, tagde Klomp en de politie op X. Want ‘deze opruier’ riep immers op tot geweld tegen politieke partijen en ook tegen de politie. Toen Klomp hem erop wees dat hij ageerde tegen de woorden van zijn eigen politieke voorman, beet Zanoni hem toe dat hij een ‘liegende pedofiel’ was.
Op 11 juni was de uitspraak in de zaak tegen Van Meijeren. Het relaas van Klomp zal daarin vermoedelijk geen rol hebben gespeeld. Maar als de rechters willen weten hoe de radicaal-rechtse aanhang de woorden van Van Meijeren opvat, kunnen ze hieruit leren dat deze worden gezien als ‘gevaarlijk’, ‘opruiend’ ‘doodeng’ en ‘strafbaar’. Sterker nog: als een oproep tot geweld.